RECYKLING SZTRUKSU CZYLI PRZYGOTOWANIA DO JESIENI

Tak, tak czy tego chcemy czy nie jesień nadciąga nieubłagalnie.Zimne poranki, zimne wieczory, a i ostatnie dni nie rozpieszczały ciepełkiem. Co prawda teraz cieplutko i ponoć lato nie powiedziało jeszcze ostatniego słowa, ale lepiej być przygotowanym niż później szczękać zębami.No a jak jesień to z szafy wyciagamy swetry i jesienne kurtki. Oczywiście wyciągamy jak je mamy, a u mojej córki zapanowała totalna pustka w cieplejszych rzeczach. Ambitnie postanowiłam, że w tym roku jesienna kurteczka będzie mamy produkcji. Zadanie trudne, bo  nie jestem zawodową krawcową, szyje niecały rok,  ubrania jeszcze krócej, a kurtka ocieplana to wyzwanie dla mnie niemałe. Aby jeszcze było weselej po przekopaniu internetu nie znalazłam absolutnie żadnego wykroju tudzież rad dotyczących szycia kurteczki. Podeszłam więc do sprawy trochę jak pies do jeża. Chyba z góry skazałam się na porażkę, ale spróbowania uszycia sobie nie odmówiłam. I powstało to

Zdjęcia z małą właścicielką pojawią się w jakimś następnym poście, w scenerii bardziej sprzyjającej :)
Szyłam można powiedzieć na oko, pomagając sobie czasem różnymi ubraniami córki. Wizja była w głowie, a potem to już czyste szaleństwo:) Kurtka powstała z dość dużych,czarnych, sztruksowych spodni. Jako że materiału starczyło tylko na przód i tył oraz  czarny to dość ponury kolor jak dla 4 latki odkopałam zapasy pomarańczowego sztruksu z Utkanych i tak powstały rękawki i kaptur. Środek to moja polarowa bluza. I tu tez klops bo nie starczyło materiału na kaptur, więc kaptur od wewnątrz to taki polarek czarny. Przy kapturze miałam okazje wykorzystać zestaw kaletniczy zakupiony latem w lidlu - zrobiłam dziurki pod sznurek.  Całość zapinana na czarny zamek. Oczywiście nie mogło zabraknąć aplikacji, a że jesień to mamy drzewo z sówkami. Pod drzewkiem maszerują zaś jeże, a droga wiedzie ich do jabłuszek:) Tam gdzie jeże i jabłuszka to są kieszonki, bo przecież trzeba mieć miejsce na jesienne skarby:)
Wiem że wszelkie osoby mające doświadczenie w szyciu zauważą tu wiele niedociągnięć, braku użycia odpowiedniej maszyny itp. itd. i wiem, że  mają rację, ale cóż - nie zawsze pierwszy raz musi być idealny.
Czy jestem zadowolona z tego co uszyłam? To zależy z której strony na to popatrzeć. Zadowolona jestem, bo po pierwsze w ogóle dałam radę, po drugie zdobyłam doświadczenie, a po trzecie założę to na dziecko, a tego się nie spodziewałam:) Nie zadowolona jestem, bo wiem że mogłam w paru miejscach przeszyć lepiej (np. kaptur) i pewnie coś by mnie mniej kuło w oczy oraz  zestaw kolorystyczny jaki wybrałam chyba bardziej pasuje chłopcu niż dziewczynce, ale w sumie to kto powiedział, że dziewczynki muszą mieć jedne kolory, a chłopcy drugie. Sumując kurtka jest, a ja nabyłam kolejne doświadczenie, które na pewno mi się przyda.